Pagina's

zaterdag 14 maart 2015

Kom hier dat ik u kus - Griet Op de Beeck

Uitgegeven bij Prometheus
336 blz.

Met Kom hier dat ik u kus hervond ik na enkele moeizame leesweken het pure plezier van onderduiken in een roman. De roman vertelt het verhaal door de ogen van Mona, als tiener, als  twintiger en als dertiger. Wat ze meemaakt is niet mals en vooral haar moeilijke relaties met haar moeder en later haar stiefmoeder tekenen haar. De rekbaarheid van een kind, de littekens die je meedraagt in de strijd om erkenning en liefde, het blijft boeien.
De stijl herkennen we van in Op de Beecks vorige roman, Vele Hemels boven de aarde. Maar Kom hier dat ik u kus heeft mij meer aangegrepen. 
Mooie roman, misschien niet 100% perfect, maar eentje die een tijdje blijft nazinderen. 

★★★★  

dinsdag 3 maart 2015

Schitterende ruïnes - Jess Walter


Vertaald door Nicolette Hoekmeijer

Uitgegeven bij Uitgeverij Marmer
392 blz.

Schitterende ruïnes kan niet anders zijn dan een liefdesroman tegen een betoverende Italiaanse achtergrond. Dat zie je al meteen aan de coverfoto met de pittoreske dorpjes van Cinque Terre in Ligurië. Een reden om aan dit boek te beginnen met heel veel goesting, en toch ook wat argwaan. Zal het niet te romantisch worden? 
Eerst het verhaal. Dat brengt ons eerst naar Porto Vergogna, het fictieve zesde dorpje van Cinque Terre. In het voorjaar van 1962 ziet Pasquale Turso er een mooie Amerikaanse aanmeren. Het is Dee  Moray, een jonge actrice die een bijrolletje vertolkt in de megaproductie  Cleopatra. Omdat ze doodziek is, komt ze enkele dagen uitrusten in zijn onooglijke hotelletje. Haar geliefde zal haar daar komen halen. Of is er meer aan de hand? Pasquale trekt zich Dee's lot aan en trekt naar Rome om Michael Deane, de productie-assistent van Cleopatra die haar naar Porto Vergogna heeft gestuurd, ter verantwoording te roepen. 
Vijftig jaar later staat hij in Hollywood, in het kantoor van diezelfde Deane, op zoek naar de vrouw die hij al die tijd niet is vergeten. Terwijl de auteur moeiteloos switcht tussen Hollywood nu en Porto Vergogna in 1962, komen we te weten wat er destijds gebeurd is.  Het is een schrijfformule die mijn aanvankelijke argwaan nog wat aanwakkert. Al te dikwijls verbleekt de hedendaagse omkadering bij de kracht van het verhaal in het verleden. Maar dat is buiten Jess Walter gerekend. Alleen al om de kritische en soms hilarische blik op allerlei onfrisse Hollywoodpraktijken hebben de moderne hoofdstukken recht van bestaan.  De manier waarop de machtige filmindustrie met mensen omgaat  is trouwens een prachtige link met  de eerste verhaallijn.  Naar die vroegste verhaallijn gaat mijn voorkeur met stip uit, maar het moet gezegd, Jess Walter slaagt erin alle verhaallijnen, en het zijn er niet weinig,  netjes en zelfs op originele wijze af te wikkelen.  
Mooi zijn die momenten in het boek waar de personages zich bewust worden van het verstrijken van de tijd, de genadeloze tijd die onze levens en liefdes tot schitterende ruïnes herleidt. Niet voor niets kreeg het laatste hoofdstuk, dat ook Schitterende ruïnes heet,  een motto van Milan Kundera mee: "Niets lijkt zo voor de hand liggend, zo tastbaar en concreet als het moment waarin we leven. En toch ontglipt het ons volkomen. Alle treurigheid van het bestaan ligt in dit gegeven besloten."

Tijdens het lezen evolueerde mijn waardering voor dit boek van 'niet slecht', over 'goed' tot 'een aanrader'.  

★★★★