Pagina's

woensdag 25 juni 2014

De gouden bril - Giorgio Bassani

Vertaald door Tineke van Dijk
Uitgegeven bij Meulenhoff Amsterdam
127 blz.

Giorgio Bassani. Nooit van gehoord, denk je misschien. Maar als ik zeg De tuin van de familie van de Finzi-Contini's gaat er wellicht een belletje rinkelen.  Van deze novelle maakte Vittorio de Sica een schitterende film.  Samen met De gouden bril maakt de novelle deel uit van Bassani's grote roman over Ferrara, een kroniek verteld door een jonge joodse student ten tijde van het opkomende fascisme en de eerste rassenwetten tot de na-oorlogse jaren, de jaren van de stilzwijgende schaamte
In De gouden bril focust Bassani op dr Fadigati, een gerenommeerde arts met een solitaire levenswandel. De Ferrarezen lopen hoog met hem op en ook al vermoedt iedereen veel, het wordt allemaal getolereerd, tot Bassani de grootste zonde van allemaal begaat en alle discretie afwerpt in een affaire met een veel jongere, arrogante student. Fadigati is ook joods, en  dat was voorheen nauwelijks een probleem in Ferrara, een stadje met een bloeiende joodse gemeenschap. Maar we schrijven 1936 en de bourgeoisie is al helemaal geïnfecteerd met het haat-discours van de fascistische partij. 
Fadigati zal dus onvermijdelijk ten onder gaan.  Een jonge joodse student Bruno Latges, het literaire alter ego van Bassani in deze stadskroniek, ziet het allemaal vanop enige afstand aan.  Je voelt de ethische spanning zinderen doorheen de novelle.
Eerder had ik het volledige werk Het verhaal van Ferrara al eens in mijn handen, maar ik liet me toen afschrikken door zijn meer dan 700 pagina's. Ooit, dat beloof ik mezelf, zal ik het helemaal uitlezen. Ik weet nu wat ik mag verwachten: geen spektakelproza, geen pamflettaire discussies, maar een bedrieglijk kabbelend verhaal dat onder je huid kruipt.  Een ontdekking. 
 

 Het verhaal van Ferrara: Verzameld werk
 
Wie graag meer leest over Bassani en zijn band met Ferrara geef ik graag deze link mee. http://www.gieroscope.nl/wp-content/uploads/Ferrara-Bassani.pdf

maandag 23 juni 2014

De waarheid over de zaak Harry Quebert - Joël Dicker



Vertaald door Manik Sarkar
Uitgegeven bij de Bezige Bij
632 blz.

Lang geleden dat een Franstalige auteur mijn pad kruiste. Het was zeker geen onaangename ontmoeting!
In New-York gaat de jonge successchrijver Marcus Goldman door een schrijvershel. Na het succes van zijn debuutroman is hij in een rollercoaster van feestjes en glamour terechtgekomen. Maar hij krijgt geen letter meer op papier. Zijn uitgever dreigt ermee zijn peperdure contract op te zeggen. Hij zoekt soelaas bij zijn vroegere mentor en vriend, professor Harry Quebert. De timing is  ongelukkig: in de tuin van Harry Quebert worden de stoffelijke resten gevonden van een vijftienjarig meisje, dat ongeveer dertig jaar eerder op mysterieuze wijze verdwenen was. Alle sporen leiden naar Harry.
Marcus bijt zich vast in de zaak, vastbesloten de onschuld van zijn (enige) vriend te bewijzen. 
En als je dat zo leest, zou je kunnen denken dat dit de zoveelste misdaadroman is. Dat is het ook, en nog niet eens een slechte. De plot blijft overtuigen tot op het einde. Misschien is de rol die Marcus mag spelen bij het onderzoek geen reële afspiegeling van het echte politiewerk, maar dat valt in het niets vergeleken bij de vele verrassende wendingen  die  Joël Dicker op de lezer afvuurt. 
De waarheid over de zaak Harry Quebert is evengoed het verhaal van de schrijver die worstelt met zijn ambitie en succes, en die zoekt naar zijn echte roeping. Het is een verhaal van liefde en vriendschap en trouw, en een prachtige schets van een van die kleine stadjes in een landelijk Amerika.

Het boek won enkele literaire prijzen en kreeg zeer goede kritieken. Het Parool noemde het 'een ouderwets leesavontuur' en die omschrijving beviel me wel. Het boek scoort hoog op mijn schaal van leeservaring: het heeft een perfect leesritme. Niet te traag, niet te snel. Gewoon lekker lezen. Heerlijk was dat.  Maak alvast maar wat plaats in je vakantiekoffer!

★★★★☆