Pagina's

dinsdag 4 maart 2014

Het menselijk lichaam - Paolo Giordano


Vertaald door Mieke Geuzebroek en Pietha de Voogd
Uitgegeven bij de Bezige Bij
350 blz.

Na De eenzaamheid van de priemgetallen kiest Giordano voor een heel andere setting voor zijn tweede roman. Het menselijk lichaam speelt zich voornamelijk af in Afghanistan, waar een groep jonge militairen deel uitmaakt van de internationale troepenmacht, die het land moet beschermen tegen de Taliban. 
De vijand zit overal.  Hij zit verscholen in de grotten van het gebergte, in de dorpen die nochtans ‘gezuiverd’ waren van vijandelijke elementen, maar evengoed is hij aanwezig op de legerbasis. In het zand dat overal is, de verveling en de eenzaamheid, en de irritaties die conflicten worden. In hun lichamen, die het laten afweten in dit woestijnklimaat, hun afschilferende  huid, niet aflatende jeuk, de voedselvergiftigingen en diarree, de koorts en slapeloosheid. En niet te vergeten, de vijand die ze meegebracht hebben van thuis. Want de meesten van hen zijn naar Afghanistan gekomen met een rugzak vol.  Onverwerkte trauma’s, problemen die blijven  nazinderen, ambities en frustraties. Doe daarbij nog twee legerclichés, de macho-pestkop en een modelslachtoffer, dan liggen alle ingrediënten voor een explosief cocktail zo voor het rapen.
Zo moeten ze aan hun militaire missie beginnen. Uiteraard loopt het fout. In de rugzak van  diegenen die terugkeren, zit nu ook de vraag van schuld en verantwoordelijkheid.  
Giordano toont zich een scherp observator met veel mensenkennis. Je ziet  de pijn van het militaire bestaan zo voor je. Echt meevoelen doe je niet, maar dat hoeft bij deze roman niet eens een nadeel te zijn.
 
★★★★☆

Geen opmerkingen:

Een reactie posten